En dan nu... even uitblazen!
Eindelijk! klonk het gisteren in mijn hoofd toen ik de laatste wijzigingen doorgaf aan het productieteam. En ik moet zeggen... de resultaten mogen er zijn! En maar goed ook, aangezien ik ondertussen zowat de helft van mijn haar ben kwijtgespeeld, mijn aangezicht vol pukkels staat en zelfs mijn maandelijkse cyclus in de war is, dankzij de deadlines gecombineerd met mijn (bijna) fulltime job als zorgkundige. Want ja, positieve stress is ook stress!
Ondertussen ben ik niet enkel bezig met manieren zoeken om promotie te kunnen maken, wat toch een pak meer werk met zich meebrengt dan ik voor mogelijk had gehouden, maar gaan mijn gedachten ook uit naar het vervolg van mijn verhaal. Elke dag word ik in slaap gewiegd door het idee hoe mijn verhaal verder zal verlopen, en elke morgen word ik ook gewekt door diezelfde gedachte. Mijn personages houden mijn hoofd drukbezet! (Had ik al gezegd dat ik stress had?)
Nu er geen weg meer terug is en Morgenster verkrijgbaar is vanaf 1 oktober, lijkt mijn gene eindelijk plaats te maken voor nieuwsgierigheid naar de reacties. Want een eerste boek uitbrengen, dat is toch een droom die uitkomt, nietwaar?
~Joyce
